Mama en Papa, samen voor altijd.

Liefste mama, allerliefste Make,

Enkele maanden na papa’s overlijden werd ook bij jou
kanker vastgesteld. Longkanker! Het nieuws sloeg in als
een bom. Eerst onze held, papa, ons allerliefste Pake en
nu jij, mama, ons allerliefste Make, onze godin. Het was
geen simpel traject, gecompliceerd, onvoorspelbaar en
zonder toekomstperspectief. Desondanks de medische
vooruitgang, kennis en specialisaties slaagde ook jij erin
de artsen met hun rug tegen de muur te zetten.
Genezing was uitgesloten, comfortabel zijn, klonk ook
nu weer bikkelhard door de kamer. Naar huis komen
was geen optie meer daar je teveel medische zorg nodig
had. Maar je onderbrengen in een huiselijke sfeer en je
de geborgenheid, warmte en liefde geven die je
verdiende, was prioriteit.

Zondag 12 maart 2023, het was 10u15…een dagje met
gemengde gevoelens. Je mocht je intrede doen op de
palliatieve eenheid van het ZOL. Een plaats waar
huiselijke sfeer, geborgenheid, warmte en heel veel
liefde zeer hoog in het vaandel worden gedragen. Een
plaats waar je de verdiende zorg kreeg en alles omringd
werd met een gouden randje. Want goud ben jij meer
dan waard ! Het was ook een plaats waarvan we wisten
dat dit je laatste stekje zou zijn. Aangekomen op jouw
kamer, zei je “dit is thuiskomen.” Ik denk dat op dat
moment elke cel in ons lichaam spontaan is beginnen
stralen van dankbaarheid.

Jij hebt altijd alles voor iedereen gedaan op alle
mogelijke manieren en op alle momenten zonder jezelf
ooit een waardig plekje toe te kennen. Jij stond altijd in
je eigen schaduw om er voor de ander te kunnen zijn.
Een jaar geleden gaf je de laatste zorgen aan papa, al
stilaan begonnen we enkele weken geleden te merken
dat ook jij je aan het klaarmaken was om op levensreis
te vertrekken. Een levensreis die, ongeacht wat er nog
kwam, er weer eentje zou zijn, omringd door dat
bijzondere gouden randje.

Papa, ons pake, je maatje, je sjoeke, je zielsverwant
heeft je ongetwijfeld staan opwachten bij aankomst…in
zijn prachtig Armani kostuum met een coupe Vranken
champagne in de hand. Wat konden jullie daar toch van
genieten. Nu…wanneer zielsverwanten met elkaar
verweven zijn…wanneer aura’s met elkander verbonden
zijn…wanneer elkaars aanwezigheid de zuurstof van de
longen is…wanneer harten samen kloppen op het ritme
van het leven…dan zijn mensen ware soulmates, al deze
dingen maken hen bijzonder, al deze dingen en hun
levenslust geven hen kracht en moed. Als op een
bepaald moment de schakel van de fysieke verbinding
met elkaar, loslaat, is de grens naar de spirituele wereld
flinterdun om de ander te volgen. Een flinterdunne
grens die we al snel dunner en dunner zagen worden.

Een gevoel van een jaar geleden dat je niet lang zou
wachten om je maatje, je sjoeke, te volgen is een
gevoeld dat nu bekrachtigd is geworden. Net zoals papa
gaf je stap voor stap aan dat je levensreis dichterbij
kwam. Je strijd was intens, je hart dat altijd voor
iedereen had geklopt, te sterk, je geest had al vrede
vooraleer je lichaam er echt klaar voor was. Neen, hier
waren we niet op voorbereid en zeker niet klaar voor. Je
strijd heb je zo dapper gestreden en je kruis zo moedig
gedragen.

Het was maandag 13 maart 2023. Het was een
bewogen nacht. Benoemen waar je daadwerkelijk
doorheen bent gegaan, zijn gewoon te pijnlijk voor
woorden. Maar mama, wat een sterke vrouw ben jij. Zo
trots en mega fier op zo’n topmadam als jij !!!
Angstig telden we samen de uren, minuut na minuut af.
Hopen dat het zonlicht de kamer snel zou binnen
stralen. Dankbaar dat het juiste medicijn je van de
ademnood en pijn zou bevrijden. De angst in je ogen
werd ingeruild voor die mooie stralende fonkel die jou
altijd zo fantastisch mooi typeerde. De fonkel in jouw
ogen die iedereen instant deed en nog steeds doet
glimlachen.

Gelukkig nam de medicatie zijn verantwoordelijkheid en
kwam deze verschrikkelijke rollercoaster stilletjes aan
tot rust. Ik zeg rust…lichamelijk weliswaar…mentaal
nog steeds niet.

Papa had destijds benoemd hoe hij zijn vaarwel zou willen, jij
liet niets blijken. Maar liefste mama, je hebt altijd alle
vertrouwen gehad in ons. Jouw vertrouwen in de ander
was altijd immens groot en van onschatbare waarde. Je
bent dan ook een godin die het allerbeste verdient, je
hebt jezelf misschien nooit zo gezien maar je bent een
dame met een hart van sprankelend goud.

Terwijl je lichaam en geest zich stilaan klaarmaakten
om te vertrekken, wou ik je snel nog wat dingen
vertellen want je kon zo goed luisteren…je luisterde
zoveel naar de mensen die je lief had.

Mama, make, bescherm Jade op haar pad, alles komt
goed…het is tijd om op je levensreis te vertrekken, om
naar papa, naar Pake te gaan…je nageltjes zijn alvast
gedaan, verdorie bij de kapper ben je niet geraakt maar
hierboven zit de beste kapper zeker en vast op je te
wachten, je hebt mij niet verteld welke jurk je wil
dragen….maar ik weet je beste outfit wel te vinden…al
deze dingen, vertelde ik je.

Fysiek had de rust zijn intrede gemaakt maar mentaal
zaten we nog niet op dat level…tijd om de twee
lievelingssongs van jou en papa op te zetten…”Dich bès
mie sjoenste kedooke en Ich blief altied met diech
dansen.” Wauw, je ademhaling begon te vertragen, dit
deed je deugd. Ik zeg : “Mamaatje, nu is het toch wel
echt tijd om te vertrekken…papa staat al uren te
wachten met die coupe in zijn hand, straks kom je aan
en zeg je “Sjoeke, doa zit niks mie op, dat vertèèrd néét
!!!” Champagne zonder bubbels is dan ook geen
champagne, nietwaar? En zachtjes trok je je
mondhoekjes naar omhoog, een glimlach na zo’n lange
tijd…jongens wat deed dat deugd…moedig zette ik ons
motiverend gesprek verder. De rust nam zijn
intrede…dat verdiende je.

Het was al een hele dag grijs, grauw, regenachtig,
winderig en druilerig maar plots leek het erop dat de
hemel zijn poorten open deed voor deze grootse
madam. In de grote grijze massa aan de hemel
ontstond een fantastische grote mooie opening, gevuld
met hemelsblauw waardoor de zon verblindende
stralen richting aarde stuurde en je kamer vulde met
goudgeel goed. De engelen vergezelden je naar het
eeuwige leven en brachten je naar de armen van je
geliefde, je soulmate papa.

Jullie hebben samen immens veel gehuild van geluk
want de dag nadien heeft het uren geregend alsof de
hemel zijn sluizen had opengezet. Maar de liefde
hierboven is meer dan waarneembaar hieronder.
Kijkend naar je fysieke manifestatie hier op aard, in je
prachtige jurk van Ribkoff en je pareljuweeltjes, zien we
dat je straalt, dat je rust hebt, dat je gelukkig bent, dat
je herenigd bent met je zielsverwant, je maatje…dat
jullie klaar zijn om levenslang onze beschermengelen te
zijn.

Mama…make…als er één iemand het voorbeeld heeft
gegeven een engel op aarde te kunnen zijn dan ben jij
het wel. Een voorbeeld dat we dankbaar meenemen
naar de toekomst…een voorbeeld van een grootste
madam, onze godin.

Liefste mama, allerliefste make, we willen je een hele
goede reis toewensen. Intussen heb je ons al een teken
gegeven van goed aangekomen te zijn. Geniet samen
met papa, met pake, jouw sjoeke van het eeuwige
leven, het leven dat jullie verdienen, een leven met een
gouden randje.
Bedankt voor alles, bedankt voor de gouden tekens die
je hebt gestuurd en samen met papa nog zal gaan
sturen.

Liefste mama, allerliefste make, grootse godin, engel op
aard, dit is geen afscheid maar een tot ziens. Bedankt
dat wij het voorrecht krijgen niet 1 maar 2
beschermengelen bij ons te hebben